Gibkość to zdolność do wykonywania ruchów w dużym zakresie. Z czasem ta umiejętność maleje, zwłaszcza u osób nieaktywnych fizycznie. Dla niektórych seniorów pokonanie wyższego progu czy włożenie bluzy przez głowę może stanowić wyzwanie. Jak dbać o to, by nie tracić gibkości?

Ćwiczenia zorientowane na poprawę gibkości to stretching. Służy on rozciąganiu oraz zwiększaniu elastyczności mięśni i więzadeł. Wyróżnia się stretching dynamiczny i statyczny. Z uwagi na mniejsze ryzyko kontuzji to właśnie ten drugi, polegający na powolnym i łagodnym napinaniu mięśni, rekomenduje się zwłaszcza osobom starszym. Trening jest stopniowy i nie powinien powodować bólu (jeśli zaczynamy odczuwać dyskomfort, rezygnujemy z danego typu ćwiczeń).

W zależności od potrzeb możemy wykonywać ćwiczenia na plecy, biodra, uda i stopy. Najlepiej zadbać o wszystkie partie ciała, a szczególną uwagę poświęcić stawom z najbardziej ograniczoną ruchomością.

W przypadku stretchingu kluczowe znaczenie ma technika. Ćwiczenia wykonane niezgodnie z zasadami lub niedbale nie przyniosą rezultatów, co więcej: mogą narazić na kontuzje. Bardzo ważna jest także cierpliwość, bo na efekty trzeba trochę poczekać.

Na gibkość wpływają: wiek (jest większa u młodszych osób), płeć (bardziej gibkie są kobiety), budowa anatomiczna, ale też zmęczenie… i pora dnia: najwyższą gibkość osiągamy około południa. Stretching powinna rozpocząć krótka, 5-, 10-minutowa rozgrzewka, a po części właściwej należy przeprowadzić 5-minutowe rozluźnienie – ćwiczenia wyciszające.