Dzięki ruchowi wolniej się starzejemy. Gerontolodzy zgodnie twierdzą, że u osób, które lubią się ruszać, znacznie wolniej dochodzi do zmian związanych z wiekiem. Aktywność pozwala utrzymać wydolność organizmu, poprawia przemianę materii i odporność. Regularne ćwiczenia korzystnie wpływają na układ ruchu, co minimalizuje ryzyko upadków. O czym należy pamiętać, podejmując aktywność w wieku senioralnym? Jaką formę ruchu wybrać?

Podstawowe zasady:

Należy wsłuchać się we własny organizm. Powinniśmy ćwiczyć, osiągając maksymalne tętno w okolicach 120 uderzeń na minutę. W sklepach dostępne są specjalistyczne zegarki, które mierzą tętno, albo krokomierze z pomiarem tętna. Pomiaru można też dokonać bez specjalistycznego sprzętu – wystarczy położyć dwa palce na nadgarstku lub tętnicy szyjnej, policzyć liczbę uderzeń w ciągu 15 sekund i pomnożyć ją przez cztery.

Treningi należy rozpoczynać stopniowo, powoli, z niewielką liczbą powtórzeń oraz małym obciążeniem. Z czasem stopniowo wzmacniamy treningi. Ćwiczenia trzeba przerwać, jeśli pojawi się ból lub ograniczenie ruchomości. Wskazana jest wtedy konsultacja z lekarzem lub fizjoterapeutą. Osoby cierpiące na choroby przewlekłe (np. nadciśnienie, choroby układu krążenia czy cukrzycę) przed rozpoczęciem treningów powinny skonsultować się z lekarzem, który pomoże dobrać odpowiednie ćwiczenia i ustali ich intensywność.

Seniorom zaleca się aktywność co najmniej trzy razy w tygodniu po 30 minut. Każdorazowa aktywność powinna zostać poprzedzona rozgrzewką i zakończona ćwiczeniami wyciszającymi.