Społeczeństwo polskie starzeje się. Z prognoz wynika, że w 2035 r. co czwarty Polak będzie miał co najmniej 65 lat. Ludzi w wieku starszym (umowna granica to właśnie 65 lat) nękają inne problemy niż tych młodszych. Często problemy te wywołane są brakiem ruchu.

Podczas ostatniego Międzynarodowego Kongresu Zdrowego Starzenia, który odbył się we wrześniu 2015 r. przedstawiono dane, z których wynika, że aktualnie ponad 40% osób w wieku powyżej 65 roku nie przejawia żadnej aktywności fizycznej. Statyczny tryb życia prowadzi do zaburzeń równowagi mięśniowej. Seniorowi trudniej utrzymać pozycję pionową, przejechać przystanek stojąc w autobusie czy tramwaju, wstać, iść samodzielnie po zakupy. Z czasem nawet wykonanie podstawowych czynności higienicznych sprawia poważny kłopot. Osobom starszym wykrzywiają się palce, nie są w stanie samodzielnie zmienić skarpetek itp.

Aktywność ruchowa poprawia jakość życia i – co ważne – wzmaga dążenie do lepszej jakości życia. Zwiększa też aktywność psychiczną – człowiek który się rusza chce się uczyć, poznawać innych ludzi i spędzać z nimi czas. Mniej też koncentruje się na własnej osobie i własnych problemach.

Aktywność fizyczna u seniorów powinna oddziaływać na trzy podstawowe elementy:

1. Poprawiać wydolność tlenową (tzw. aerobową) – ćwiczenia wytrzymałościowe, min 2×20 min. tygodniowo (np. jazda na rowerze, bieg czy szybki spacer…).
2. Wzmacniać siłę mięśni – ćwiczenia siłowe, min 2×20 min w tym 8-10 różnych ćwiczeń (nawet najprostszych) powtarzanych 10-15 razy.
3. Poprawiać gibkość, równowagę i koordynację ruchów – tu przydatne są ćwiczenia rozciągające (wykonywane codziennie przez 5-10 min).